Model budowania doskonałego zespołu Drexlera-Sibbeta

To nie finanse, ani strategia, ani technologia, ale właśnie praca zespołowa jest decydującym czynnikiem przewagi konkurencyjnej – zarówno dlatego, że jest tak potężna i wszechmocna, jak i dlatego, że występuje tak rzadko.
~ Patrick Lencioni

To jeden z moich ulubionych cytatów, szczególnie ten ostatni fragment. Jak często doświadczasz efektu synergii, gdzie rezultat zespołu jest kilkukrotnie większy niż suma rezultatów jego członków? T.E.A.M. = Together Everyone Achieves More. Z przykrością muszę stwierdzić, że coraz rzadziej. Często „Jej Wysokość Kontrola – cesarzowa wszystkich kłopotów świata” bierze górę.

Klasyk powiedział, że jest najwyższą formą zaufania. Tak naprawdę jest zaledwie strategią na przetrwanie, którą podnieśliśmy do rangi kultu. Kontrolujemy siebie, wciskamy się do życia innych, wiemy lepiej, urządzamy gry i zabawy interpersonalne, aby coś uzyskać. Angażujemy cały zestaw pomysłów, by w naszej kontroli osiągnąć mistrzostwo i wygrać nieistniejącą nagrodę, jaką jest bezpieczeństwo emocjonalne.
~Marta Niedźwiecka

Źródło: Model Drexlera-Sibbeta, Materiały szkoleniowe AgilePMO na podstawie: Team Performance Sketchtalk—April 2009

DLACZEGO? SENS I TOŻSAMOŚĆ ZESPOŁU

Dlaczego jesteśmy razem? Co nas łączy? Po co ten zespół istnieje?

To pytania, które otwierają proces budowania zespołu. Bez wspólnego zrozumienia celu, trudno mówić o jedności czy zaangażowaniu. To moment, w którym zaczynamy budować tożsamość zespołu – nie tylko jako grupy osób wykonujących zadania, ale jako całości, która ma wspólną misję.

W tej fazie kluczowe jest, aby każdy członek zespołu zrozumiał, że cele zespołu są ponad indywidualne ambicje. Wspólnie tworzymy przestrzeń, w której rodzi się poczucie przynależności i znaczenia. To także moment, w którym naturalnie pojawiają się obawy i niepewności. Czy sobie poradzę? Czy pasuję do tego zespołu? Czy ten cel ma sens?

Dlatego tak ważne jest, aby dać miejsce na rozmowę, otwartość i refleksję. Bez zrozumienia „dlaczego” trudno będzie pójść dalej – zespół bez wspólnej tożsamości jest tylko zbiorem jednostek.

KIM JESTEŚMY? ZAUFANIE I RELACJE

Gdy wiemy po co się spotkaliśmy, czas odpowiedzieć na pytanie: kim jesteśmy jako zespół? To faza budowania zaufania, bez którego żaden zespół nie przetrwa próby czasu.

Zaufanie to nie tylko sympatia czy uprzejmość. To głęboka więź oparta na wzajemnym szacunku, autentyczności i gotowości do bycia sobą. Tu uczymy się, że możemy na siebie liczyć, że mamy prawo do błędów, i że nie musimy zakładać masek.

Zespół, w którym nie ma zaufania, zaczyna działać na pokaz – ukrywamy słabości, nie mówimy o trudnościach, błędy zamiatamy pod dywan, tworzy się napięcie. Ale kiedy zbudujemy zaufanie, otworzymy wrota do szczerego feedbacku, do wzajemnego wspierania się i rozwoju.

CO ROBIMY? WIZJA I CELE

Dopiero mając zaufanie, możemy zadać kolejne ważne pytanie: co robimy? To moment definiowania wspólnej wizji i konkretnych celów. Wizja musi być jasna, zrozumiała i inspirująca – powinna łączyć, a nie dzielić.

W tej fazie naturalnie pojawia się ryzyko wewnętrznej rywalizacji albo sceptycyzmu. Czy damy radę? Dlatego kluczowe jest, aby cele były realistyczne, ale ambitne, i aby każdy rozumiał swoją rolę w ich realizacji.

Wypracowanie wspólnego kierunku pozwala zespołowi przestać działać reaktywnie, a zacząć działać celowo i z intencją.

JAK ROBIMY I KTO? ROLE, ZAANGAŻOWANIE I DZIAŁANIE

Skoro już wiemy, co robimy, pora odpowiedzieć na pytania: jak to zrobimy i kto za co odpowiada? To etap planowania. Definiujemy role, zakresy odpowiedzialności i podejmujemy decyzje operacyjne.

Tutaj rozstrzyga się kwestia narzędzi pracy, sposobu komunikacji, podejmowania decyzji oraz gotowości do działania. Kluczowe będzie zaangażowanie. Członkowie zespołu muszą wiedzieć, dlaczego ich rola jest ważna i mieć przestrzeń, aby działać w niej z poczuciem sprawczości.

To również faza testu. Czy rzeczywiście jesteśmy gotowi wyruszyć we wspólną podróż? Czy nasze wcześniejsze ustalenia są spójne z tym, jak pracujemy? Jeśli nie, może się okazać, że trzeba wrócić do wcześniejszych etapów – np. ponownie przemyśleć cele lub role.

KOORDYNACJA I WSPÓŁPRACA

Gdy struktury są jasne, zespół przechodzi do płynnego działania. Role zostały objęte, komunikacja działa, a procesy wspierają efekty. W tej fazie kluczowe jest dostosowywanie się, koordynacja i wspólna odpowiedzialność.

Dobrze funkcjonujący zespół działa jak jeden organizm – reaguje na zmiany, wspiera się nawzajem, dzieli się informacjami. Jeśli coś nie działa, to szybko to wychwytuje i koryguje. Ale jeśli czegoś brakuje, np. wizji, zaufania lub jasnych ról, proces się zatrzymuje i wymaga cofnięcia się do wcześniejszego etapu.

WOW – WYNIKI! SYNERGIA I ŚWIĘTOWANIE SUKCESÓW

Jeśli wszystko zagra, otrzymamy efekty naszej pracy. Coś więcej niż dostarczone zadania. Mówimy o prawdziwej synergii. Spontanicznych inicjatywach, innowacyjnych pomysłach, wsparciu, które wykracza poza oczekiwania.

W tej fazie czujemy radość z pracy zespołowej, dumę z wyników, a także satysfakcję z pokonanych trudności. Ale to też moment, kiedy nie wolno zapomnieć o docenianiu, celebrowaniu sukcesów i nagradzaniu wysiłku. To cementuje zespół i sprawia, że ludzie chcą działać razem dalej.

Przygotuj się do certyfikacji CAPM®

Jeżeli jesteś początkującym kierownikiem projektu lub chcesz podnieść swoje kwalifikacje dołącz do naszego najbliższego kursu PMI® Authorized Certified Associate in Project Management (CAPM)® Exam Prep Course..

Przygotuj się do certyfikacji PMP®

Jeżeli masz już większe doświadczenie w zarządzaniu projektami zapisz się na najbliższy kurs PMI® Authorized PMP® Exam Prep Course i otrzymaj warsztat Agile w praktyce gratis.