[:pl]Ten wpis będzie osobisty, gdyż taki mamy czas. Będzie o szczęściu, odwadze i spójności. O tranzycji,  transformacji  i zwinności oraz o byciu autentycznym liderem.

Dlaczego jesteśmy szczęśliwi?

Zapytałam pewnego nastolatka co chciałby dostać w prezencie. Po chwili zawahania odpowiedział: „chciałbym, żeby ludzie na świecie byli szczęśliwi”. Ja też o tym marzę, pomyślałam, rozwiązałoby to wiele wyzwań, z którymi się mierzę na co dzień. Wróciłam jednak na ziemię, gdyż wiem, że szczęścia nie można darować, bo szczęście to nie jest coś za czym gonimy, ale to co w sercu nosimy.

Dlaczego więc jedni czują się szczęśliwi, a inni czekają aż ktoś lub coś ich uszczęśliwi? Zapytałam o to pana Google i na pierwszym miejscu pojawił się artykuł Tekstualnej „9 powodów by nie przejmować się co myślą o nas inni”. Artykuł tutaj, a mnie zainspirował fragment biografii autorki: „Lubię początki. Dziś mogę napisać, że zawsze przynoszą coś dobrego, tylko nie wolno się ich bać. Świeży start to jedna z najbardziej stymulujących rzeczy na świecie! To ten moment, gdy możesz wszystko!”.

Bezwładność emocji i strach

Ostatnio szczególnie często zastanawiam się nad strachem, jednej z pięciu podstawowych emocji wg. Ekmana (poza strachem to radość, smutek, pogarda, wstręt i gniew, a pozostałe są tylko ich mieszanką). Strach powoduje ucieczkę (np. unikanie problemów) lub atak (agresję, nienawiść).

Ciekawe jest to, że podstawowe emocje, w tym strach to wzorce reagowania oparte na przeszłych doświadczeniach. Nasz organizm traktuje sytuacje teraźniejszą tak, jak sytuację przeszłą. To wpływa na „bezwładność” emocji, czyli to, że nasze reakcje emocjonalne są zawsze adekwatne do minionej sytuacji, a nie bieżącej. Dlatego też tak ważne jest czego uczymy nasze dzieci. Jeśli wpadamy w panikę na widok myszy to modelujemy takie zachowanie i będzie duża szansa, że nasze dziecko będzie się jej irracjonalnie bało.

Odwaga – kluczowa wartość Agile

O strachu i lęku (irracjonalny strach) pewnie napiszę jeszcze nie raz, a w tym poście chciałabym skupić na odwadze, która poza skupieniem, zobowiązaniem, szacunkiem i transparentnością  jest jedną z pięciu wartości zwinnych (Agile). Odwaga do dotrzymywania lub negocjowania zobowiązań, w przypadku kiedy nie możemy zrealizować czegoś na co się umówiliśmy.  Lepiej przecież wiedzieć wcześniej, że ktoś nie dowiezie (możemy zareagować), niż dowiedzieć się po fakcie. Jakże często jednak ludzie boją się przyznać, że optymistycznie oszacowali, czy że jest ryzyko dostarczenia na czas, następnie ze strachu nie odpisują na maile i nie odbierają telefonów (ucieczka). Odwaga jest też niezbędna do działania, podejmowania ryzyka, bycia transparentnym (wszystko jest dostępne dla wszystkich), udzielania konstruktywnej informacji zwrotnej, mówienia o swoich emocjach i potrzebach, czy do oczekiwania i domagania się szacunku. Odwagi wymaga też bycie sobą, życie zgodne ze swoimi wartościami i przekonaniami. W nowym, szóstym wydaniu Project Management Body of Knowledge (PMBOK® Guide), autentyczność została wymieniona na pierwszym miejscu listy cech charakteryzujących Project Managera.

Niech Rok 2018 będzie rokiem odwagi

Koniec roku to czas refleksji i podsumowań. Rok 2016 był „dziwny„, pełen sukcesów, ale też zmieniających życie porażek. Mijający rok to czas inspiracji, eksperymentowania i dalszego rozwoju w kierunku turkusu. To rok nowych projektów i wyzwań, które układają się w spójną całość. Jednym z nich, chyba najbliższym mi sercu jest Akademia Transition Managera, która ruszyła w październiku. To projekt szczególnie dla mnie ważny, gdyż nie tylko przygotowuje do zarządzania złożonymi projektami, ale także wspiera w rozwoju świadomego i autentycznego przywództwa. Wierzę, że po jego zakończeniu uczestnicy nie tylko poprowadzą z sukcesem zmianę transformacyjną, czy tranzycyjną, ale przede wszystkim będą tworzyć szczęśliwe miejsca pracy. Losy Akademii  śledzić można na bieżąco na outsourcing portalu. Więcej na temat przyszłorocznych projektów już wkrótce – tym razem opowiem o nich, a nie napiszę. W tym miejscu chciałabym podziękować wszystkim, którzy wraz ze mną zmieniają świat na lepsze, realizując zarówno projekty społeczne jak i te biznesowe, które staram się, aby zawsze miały znaczenie. Dziękuję, że jesteście, gdyż razem możemy więcej.

Koniec roku to również czas składania życzeń. Jakże często, życzymy innym szczęścia. Nawiązując do początku tego wpisu, pomimo wielkiego marzenia już dziś wiem, że nie da się innych uszczęśliwić (niektórzy próbują na siłę). Czego więc sobie życzyć w 2018? Życzę nam wszystkim odwagi do bycia szczęśliwymi ludźmi. Żyjmy swoim życiem, w zgodzie ze swoimi wartościami i przekonaniami. Odważmy się być sobą (nie zawsze to łatwe), zamiast zewnętrznymi ocenami (nie wszyscy muszą nas kochać) kierujmy się wewnętrznym poczuciem słuszności, spełniajmy swoje marzenia. I zaufajmy.

Na koniec zacytuję Joannę Staniszewską, gdyż sama lepiej bym tego nie ujęła:

„Pytanie pojawia się, na ile jesteśmy mentalnie gotowi i odpowiedzialni za siebie i innych do modelu bezpośredniego przepływu popytu i podaży. Bez kontroli „bezpieczeństwa”, z zaufaniem do siebie wzajemnie. Rozumiejąc więcej otwieramy się na potrzeby innych, nie koncentrując się na własnych w myśl ograniczonych zasobów „jak ja nie będę miał, to znaczy że ktoś inny mi zabrał, a dobro jest przecież ograniczone”. Jak siebie przekroczymy ze swoimi pragnieniami doczesnymi ego to zobaczymy, że inni to też „ja” i dawanie innym np. uwagi, radości oznacza to samo dla nas samych.”[:]