[:pl]Ostanie smutne wydarzenia pokazały jak bardzo jesteśmy podzieleni, ile w nas zawiści, przemocy  i agresji i czym takie podkręcanie spirali nienawiści się kończy.  Z drugiej strony daliśmy też świadectwo, że umiemy się jednoczyć wokół wspólnego celu i działać wspólnotowo.  W ostatnim tygodniu napełniliśmy ostatnią puszkę Pana Prezydenta Pawła Adamowicza osiągając rekordową sumę prawie 16 milionów złotych –  jest to największa zbiórka na cele charytatywne na Facebooku w Europie. Jednoczyliśmy się w marszach i wiecach Wspólnoty Serc i Umysłów, wyrażając stanowisko „stop przemocy”, czyli naszego sprzeciwu wobec przemocy i języka nienawiści w przestrzeni publicznej. Symbolem naszej wspólnoty było szare serduszko Orkiestry Świątecznej Pomocy. Tutaj film, który pięknie to oddaje. W tym wpisie oraz nagraniu dzielę się trzema prostymi praktykami, dzięki którym wzmocnimy współpracę zespołową ponad różnicami.

Siła zespołu

Tożsamość zespołu to sytuacja, w której poszczególni członkowie zespołu czują pozytywne nastawienie do zespołu i się z nim identyfikują. Mówimy o tożsamości zespołu kiedy to jego członkowie przedkładają potrzeby zespołu ponad ich własne indywidualne cele. Czy łatwo to osiągnąć? Mając na uwadze, że ludzie w 90% są samolubnymi szympansami, a tylko w 10% grupolubnymi pszczołami dość trudne. Jednak ludzka natura została tak stworzona, że umożliwia pracę na dwóch poziomach jednocześnie. Jednostki konkurują ze sobą w każdej grupie. Równocześnie natura tak nas ukształtowała, że grupy konkurują z innymi grupami. Już dawno temu Darwin zauważył, że spójna i współpracująca grupa zawsze pokona grupę egoistycznych indywidualistów. Pomysły Darwina na temat doboru grupy zostały zarzucone w latach sześćdziesiątych, natomiast ostatnie odkrycia spowodowały, że wracają do łask. Dzięki odpowiednim warunkom jesteśmy zdolni porzucić nasze egoistyczne pragnienia na rzecz wspólnego celu. Odpowiednie otoczenie sprawi, że wyciszymy nasze ego i staniemy się jak pszczoły w ulu działając dla dobra grupy. A jeśli uda nam się to osiągnąć to okazuje się, że doświadczenia te są często jednymi z najbardziej cenionych doświadczeń naszego życia.

Zmieniaj system, a nie ludzi

Te trzy proste praktyki pomogą nam wzmocnić współpracę i obudzić ducha zespołu.

1. Zwiększaj podobieństwo, nie różnice. Zbuduj tożsamość zespołu wokół wspólnego celu.

W przypadku ostatnich wydarzeń naszym celem było wyrażenie sprzeciwu wobec nienawiści i przemocy, a serce Orkiestry Świątecznej Pomocy stało się tego symbolem. Mieliśmy wielką potrzebę bycia razem ponad różnicami. Niesamowita też była samoorganizacja – każdego dnia sprawnie łączyliśmy się we wspólnoty w niemal każdym większym mieście w Polsce. Dla mnie gdańszczanki było to jedno z najbardziej głębokich doświadczeń życiowych. Jenak nie jedyne, bo Gdańsk stwarza więcej takich okazji – jest miastem wyjątkowym, otwartym i wspólnotowym. Działając społecznie zespołowości doświadczam na co dzień, ale podzielę się wydarzeniem, które pozostanie na długo w mojej pamięci. A mianowicie europejską rywalizacją rowerową (European Cycling Challenge), która w ciągu sześciu lat stała się prawdopodobnie wydarzeniem z największą liczbą uczestników w Europie.

European Cycling Challenge (ECC) to trwająca przez 6 lat (2012-2017) rywalizacja polegająca na  przejechaniu jak największej liczby kilometrów przez mieszkańców miast. Chodziło o zachęcenie mieszkańców dużych miast, aby dojeżdżali do pracy rowerem – maksymalny jednorazowy dystans, który można było zarejestrować wynosił 35 km. Współzawodnictwo trwało przez cały maj. Gdańsk wiódł prym przez dwa kolejne lata wygrywając rywalizację dwa razy pod rząd w 2015 i 2016, a w 2017 trafiliśmy na  silnego przeciwnika, któremu pomimo walki do ostatniej minuty nie daliśmy rady. I to właśnie ta zacięta rywalizacja z Izmirem (patrz punkt. 3) przyczyniła się do wzmocnienia naszej zespołowości i przeżycia czegoś niesamowitego – do dziś pamiętam jak ostatniego dnia pomimo silnego wiatru kręciłam dla Gdańska zastanawiając się po co ja to właściwie robię? Osobiście nie miałam z tego żadnego profitu, ale świadomość, że każdy mój kilometr przyczynia się do sukcesu naszej wspólnoty, w tym przypadku Gdańska, dawała mi motywację i siłę, żeby walczyć dalej. Niektórzy z nas pozostali w domu i pomagali rejestrować kilometry, których z różnych przyczyn nie udało się zarejestrować. Pomimo, że przegraliśmy rywalizację w kategorii liczby przejechanych kilometrów (zwyciężyliśmy w liczbie przejechanych kilometrów na jednego mieszkańca) byłam dumna i szczęśliwa, że byłam częścią czegoś niesamowitego.

2. Zwiększaj synchronię – synchronia wzmacnia zaufanie. W koreańskich fabrykach dzień zaczyna się od synchronicznej gimnastyki. Nowozelandzki zespół rugby All Black każdy mecz rozpoczyna od odtańczenia Haka.  Podczas pożegnania Prezydenta Gdańska wspólnie maszerowaliśmy w milczeniu, śpiewaliśmy lub modliliśmy się. Podczas rywalizacji rowerowej organizowaliśmy wspólne przejazdy. Możemy też zorganizować wspólne karaoke.

3. Organizuj rywalizację zespołową dzięki, której wzmocnisz ducha zespołu. Oczywiście, że my ludzie lubimy zdrową rywalizację, dzięki której jeszcze bardziej nam się chce działać na rzecz naszej grupy. Warto więc wzmocnić nasze zespołowe działanie o ten aspekt. Świetnie to zagrało w European Cycling Challenge.

Trzy proste praktyki zastosowane mają wielką moc. Mam nadzieję, że ostatnie nasze wspólnotowe działanie wobec tragicznych wydarzeń to początek czegoś większego. Dla mnie to takie światełko w tunelu oraz wiara, że warto działać wspólnotowo ponad podziałami.

 [:]